Umutsuz bir yolculuğun başındayım
İşin aslı ben hep o yolun yolcusu
Hayatımda hep çıkmaz sokaklar
Sağanak yağmurlar
Alkolsüz ama günahkar sarhoşluklar
Yavuz’dan Atilla’ya mısralar
Hatırı sayılır kadınlar
Ve
Hatırlanmayanlar
Bu harala gürelede çıkıp geldin hoşgeldin
Ki ben baktıkça sana
Adana’da Günebakan tarlaları gibi,
Uçsuz bucaksız sarı bir huzura eriyorum
Çukurova gibi yakıcı kavurucu bir arzu dudaklarımda
Tenimde nemi toprağımın
Zihnimde kokusu teninin
Sarışın bir umut bendeki
Birazda esmer bir çocuk hayali
Elimi uzatsam yanımdasın,
İçime çektiği havanın yarısı senin
Diğer yarısı zaten sensin
Gölyanı yaylasında esen yel gibisin
Sen kimsenin değilsin
Ve böyle çok daha güzelsin
Gece yarısı savurur rüzgar mısralarımı
Cenin halinde heceler, parmaklarımda doğum sancısı
Anne masumiyetinde, heyecanlı bir baba telaşı
Gelmezsin bilirim
Yaz gibi gidersin
Dökersin yapraklarımı
Sen kimseye ait değilsin
MUĞBER
19-08-2017