.
 
Küffar koparırken dalından gülü,
Petekte balından arı utansın.
Gerçekleri kefen sarmışken ölü,
Çıplak yalanından diri utansın.
 
Allah’ın nimeti bitmezmiş ama
Nankörler başını gömüyor kuma.
Simsarlar düşürür fakiri gama;
Toprakta çürüyen darı utansın.
 
Bu nasıl garabet, bu nasıl çile?
İsyan tok kalbinde; sabır aç ile.
Ezalar, cefalar; işbu veçhile,
Zenginin zekâtsız varı utansın.
 
Sözde adalettir ismi baklanın;
Nobel’i kapmaktır aslı taklanın;
Batı’nın uşağı, hain kuklanın
Ardında saf tutan sürü utansın.
 
Dağ diye geçinir, olamaz çakıl.
Beyin durmuş; ibret almıyor akıl!
Riyadan yamulmuş, acayip şekil;
Omzunun üstünde seri utansın.
 
Yalana bin yalan katar, yuh çeker.
İftira, kul hakkı demez, oh çeker.
Sevabı iteler, yük günah çeker.
Timsahların ah u zarı utansın.
 
İpe sapa gelmez attığı nara;
Edepsizce çalar tencere tava;
Şuursuz! Sorunu değil ki dava!
İkbali soktuğu zoru utansın.
 
Kâfirde ezelden kötüdür niyet.
Kılıf demokrasi; köle zihniyet!
Hep aynı terane; bitmez eziyet.
Kayseri, kralı, çarı utansın!
 
Çeçenistan, Kırım, Vietnam, Kore…
Afganistan hibe; Pakistan fire!
Arakan’da yanar can pare pare!
Bırakın; gözleri kuru utansın.
 
İsrail icadı, göçün baskısı;
Adı Filistin’dir malum askısı.
Paslanmış kılıcın kördür keskisi;
Gafil Müslüman’ın piri utansın.
 
Sahipsiz Bosnalı silleyi yedi;
Sırp gâvuru buna intikam dedi.
Osmanlı’ya kini kanla biledi;
Tuna’ya dökülen kiri utansın.
 
Tuzaklar kurulur tuzak içinde;
Uygur kan ağlıyor Çin-i Maçin’de;
Sapıklık baş vermiş binbir biçimde;
Yakmazsa Cehennem narı utansın.
 
Kara kıta esir, üç asır pazar;
Bu bozuk düzeni tacirler yazar.
Sefalet yaşayan ten, candan bizar;
Kemikten sıyrılan deri utansın.
 
Ortadoğu viran; taş üstünde taş
Kalmadı; sürüyor it ile dalaş.
Tek yönlü vahşetin adıdır savaş;
Pentagon’dan gülen biri utansın.
 
Kıyıma uğrarken çoluk çocuğu,
İslam beldesinin akmaz oluğu.
Bir türlü çıkmıyor sesi soluğu;
İsrafil sayhası, suru utansın!
 
Kurtlar sofrasında tek taraflı dans…
Yetmedi mi batıl kodlu referans?
Vites boşta iken, tutmazken balans,
Çare aramayan soru utansın.
 
NATO’ymuş, BM’ymiş; bunları geçin,
Muhammed aşkına, Hak yemin için.
Kardeşliğe bir tek Ümmeti seçin!
Safından ayrılan çeri utansın;
Gözündeki nursuz feri utansın!
 
Mücella Pakdemir