Dokunsa nice
güzel saramaz bu yaramı.
Ayık gezmek
ıstırap, doldur saki biramı.
Veda ettim
hayata bekliyorum sıramı.
Gönül denen
hanıma ondan başkası yalan.
Sabreyle deli
gönlüm, ağını örmüş kader.
Çare bulunmaz
aşka, payıma düştü keder.
Bir vefasız
elinden tükenip oldum heder.
Damarıma,
kanıma ondan başkası yalan.
İsyan içinde
nefsim: ‘’Yazık etme bedene.
Vuslat olmaz
ki aşkta, asla bakmaz nedene.
Sakın, ah! Etme
sakın, veda edip gidene.’’
Boş kalan sol
yanıma ondan başkası yalan.
Selamlar
sonbaharı hüzün dolu duygular.
Nedensiz
gidişini kalbim her an sorgular.
Geçse de nice
yıllar gönül umut kurgular.
Teni değmiş
tenime ondan başkası yalan.
Avare deli
gönlüm onda kılmıştı karar.
Saklamaya ne
gerek cümle âlem aşikâr.
Duysun her
inanmayan yüreğimde bir aşk var,
Dinime,
imanıma ondan başkası yalan.
Macit özler
aşkını, geçmez olur günleri.
Silinmez ki
anılar her an yaşar dünleri.
Yalnız kaldığı
yerde dost etmiş hüzünleri.
Virane
meskenime ondan başkası yalan.
Gönlümün
isyanına ondan başkası yalan.
Mehmet Macit
30.09.2017
Dikili/İzmir