Acısı gözlerimin kıyısına vurmuş,
Sevenleri seyre durmuş bir öykünün
Baş kahramanıyım ben.
Serzenişleri göğe ulaşırken,
Hasreti yerin dibini boylayan,
Bir öykünün,
Aşk tarafıyım ben.
Mutluluk kelimesinin süresiz yasaklandığı,
Vuslatın harflerinin tarihe karıştığı,
Bir hikayede,
Kanayan ağır yarayım ben.
Avazım çıktığı kadar haykırmak isterken,
Cılız bir sesin tınısıyla yetinmeyi de öğretti zaman.
Düşlerimde susturduğum şarkıların,
İnfaz ettiğim şiirlerin,
Kırdığım kalemlerin,
Haddi hesabı yok !
Yalnızlığın takviminde,
O'nsuzluğun günlerini karalamaya başladığım gün anladım ki,
Aşkın azraili ;
Yürek burkan yüreksiz/lermiş.
Mutluluğun katili ;
Sevmeyi hor kullanan yürek/lermiş.
Duygusu çekilmiş bir ruhu,
Yaşıyor belirtisi gösterdiğine inandırmak kadar zormuş,
Ayrılığın bileğini bükmek.
Acının gergefine,
Sancının cismini çizmek kadar zormuş,
Kalbin hastalıklı parçasını imha etmek.
Aklım hangi gerçeği doğurursa doğursun.
Kaderim özüme sığmayan yalanları evlat edindiriyor yüreğime.
Ve zaman,
Düşleri yamalı,
Anıları hüsranlı bir hikaye yazıyor ömrüme.
Yaşanmış dünlerin,
Çok sevmiş faili.
Yaşanmamış yarınların,
Az sevilmiş cahili diye...
Bir ummandır,
Sevgi derler.
Belki de;
Aşkın yabancısı,
Hasretin yalancısıyım ben ...
Nehir Derya Gökkaya
(
Karartma Günleri başlıklı yazı
Nehir Derya tarafından
13.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
