BAYAN
HİÇ
Kendisini
hiçten sayan bayan hiç!
Bereketli
topraksın sen, doğurgan.
Kalp
sesini kalpten duyan bayan hiç!
Gönüllere
seslenensin, bağırgan.
Anasın
sen! Cananına can veren;
Ne
hayatlar doğurdun bir batında.
Mahşer
günü sensin arayıp soran;
“Cennet
senin ayağının altında.”
Kendisini
hiçten sayan bayan hiç!
Sen
kadınsın, güzelliğin var senin.
Susuyorsun,
yüklendikçe sana suç!
Sabır
denen özelliğin var senin.
Öğretmensin,
karanlığa ışıksın;
Aydınlanır
senle ülkem yarını.
Yavruların
her birine âşıksın;
Senle
bulur canlar ilkbaharını.
Kendisini
hiçten sayan bayan hiç!
Sensin
seven gönüllerce sorulan.
Olsa
bile senle olmak epey güç;
Sevgilisin,
uğruna can verilen.
Kendisini
hiçten sayan bayan hiç!
Açlığında
bile tokluk var senin.
Coşari’de
sana çıkar her sonuç;
Hiçliğinde
bile çokluk var senin.
İbrahim
COŞAR