Online Üye
Online Ziyaretçi
yine suskun sesim çığlıklarıma…
aklım harabe
uykusu bölünmüş gecelerimde
ihtilal yaptığım düşlerim yara bere
tırnak diplerimde çocukluğum ağır yaralı
içimde renkleri vurulmuş binlerce uçurtma var
sen,
şairini arayan yarım kalmış bir şiir
satırlarımda devrik bir cümle
ve söyleyemediğim notasız bir şarkıydın dilimde
bu gece de
her gece gibi
ne çok yarım kaldık sabaha
bil ki,
ben gözlerinde doğdum
derinliğinde soluklanıp
pınarlarından kana kana içmiştim hayatı
oysa şimdi,
gözlerime sen öğrettin ağlamayı
söyle,
şimdi hangi şehre sığınırım
bakışların emanetken gözlerime
hayat,
kül taşıyan ateşiyle azalıyor içimde
saat,
şimdi yokluğunun kaçı bilmem ama
belli ki
bizi bizden çok olmuş geçeli
kaç adımdı yokluğun sayamadım
attığım her adımın bir yanı yangın
bir yanı da ölümdür sevgili
şimdi,
içimde iz taşıyan her acıya diz çöküyorum
bir elimde yokluğun
bir elimde kurşun
sensizliği üzerime giyerek gidiyorum
elveda...
ilhanaşıcıocakikibinondört