liğme liğme ettim bütün duygularımı
rutubetli yalnızlıklar dört yanımda
parmak uçlarımda korkularım
rüzgarlara sattığım hasretler
ellerim susuz toprak
tenimde gelincikler kanıyor
ve ben,
saymadım,
sayamadım daha kaç ölüm var içimde
yokluğunun kıyısı sonbaharmış oysa
güz rengi son bir yaprak daha düşüyor içime
ağaçlar çıplak,
ben çıplak,
üşüdükçe düşüyor dallarım
tenimde tuz tadı
denizler bana ben yokluğuna sürgün
her vapur geçişinde bir martı daha çürüyor içimde
hüküm giyerken ay
yakamozlar öksüz
zaman ağlarken baş ucumda
içimde can çekişen kelimeler
dilimde peydahlanmış keşkeler
sesime dokun
ya da al git sensizliği…
ilhanaşıcıocakikibinondört