Uzat ellerini be hayat…

 




Ey hayat, sen kimsin, kim oluyorsun, nedir senin gerçeğin  çekinme söyle...


Doğarken ve yaşarken  ağladığımız, öldüğümüzde ise ağlattığımız, kiracısı olup ta kirasını ödeyemediğimiz bir geçiş misin sen.

 

Hadi doğduk diyelim, öyle böyle biraz da büyüdük ya sonra  uzmanlık sorusu hemen devreye girmez mi “büyüyünce ne olacaksın”  büyük olacağız desek kızarlar ya da “nasıl yani” şeklinde tuhaf bir bakış atarlar.

 

Neyse ki  ben dahil hiçbir çocuk bu soruya "adam gibi adam olacağım" dememiştir. demez de nereden bilsin adamlığı  “yahu bırakın önce bir ağız tadıyla büyüyelim” demek isterler inceden.

 

Maalesef ki, büyüdükçe silahlarımızı teçhizatımızı bir güzel kuşanıp hayata avcı gözlüklerimizle keskin keskin atarız bakışlarımızı ve hayatın girdaplarında boğulduğumuz da anlarız ki aslında avcı kılığındaki zavallı avlar biziz.


Sen de haklısın be hayat . Koskoca evrendeki en özel kimliğine içinde barındırdığın bunca renge ve güzelliğe rağmen sana ve kendine ihanet etti insanlık.

 

Ey insanoğlu, sen kimsin, kim oluyorsun, nedir senin gerçeğin çekinme söyle…

 

En son ne zaman baktın aynaya hadi baktın diyelim kendini görebildin mi peki görememe sebebini hiç düşündün mü yazık ki çok yazık.

 

söyle, sana sunulan üstün meziyetler karşında sen ne yaptın sen yorma istersen kendini  ben sana ne yaptığını tek satırla söyleyeyim istersen. Yaşanılası en güzel yaşamın olabildiğince içine ettin. Sayende insanlık bile sürgün yedi insanlığından çıkarların sayesinde elleri öpülesi nice anaların yürekleri paramparça olmuş yanarken, ağıtlara sarılı evlat kokuları oluk olmuş toprağa kanıyor. nice ateşler düşüyor doğadaki binlerce savunmasız yaban yaşamın yüreğine ya aç çocukların kokusu da mı yakmıyor genzini ölmek ile ölmemek arası yakaran bakışlarını da mı görmüyorsun.  

 

 

Beton zindanlar diyarında aşk ve dostluk  firar etmiş masal kitaplarına okunmak okunmamak arası

 

Ey hayat, kapatma ve son kez de olsa aç perdelerini

 

Sen aç ki , insanlık ta  gözlerindeki perdeyi düşürsün artık. Yaşamak yaşamamak arası insan olmanın ya da olamamanın bedeli ödenecekse vakit tam da bu bedeli ödeme vaktidir.

 

Son kez de olsa,

Uzat ellerini be hayat...

 

 

 

 

ilhanaşıcıhaziranikibinondört

 

 



 

 

( Uzat Ellerini Be Hayat... başlıklı yazı ilhanaşıcı tarafından 8.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu