Online Üye
Online Ziyaretçi
Gücüm zamana yetmiyor
Gülüm devran dönmeden gel
Başımda duman bitmiyor
Gözüm feri sönmeden gel
Yıkılınca koca çınar
Baykuşlar bağrıma konar
Ataş düşer içim yanar
Acın sola sinmeden gel
Sönecek ömür denen kor
Özlemi gel çekene sor
Ayrılığa alışmak zor
Hasretine kanmadan gel
Yağa yağa sele döndüm
Kaça kaça ele döndüm
Duman tüten küle döndüm
Yel vurup da yanmadan gel
Yüzüm sararıp solmadan
Ecel canımı almadan
Dostlar namazım kılmadan
Musallaya konmadan gel
Arif BARAN (ARİFCE)