Online Üye
Online Ziyaretçi
Hayat bazen boştur yorma aklını
Buda gelir geçer gülüver gitsin
Seviyorum derse açma saklını
Vefasız çıkınca siliver gitsin
Hançeri sokunca döşe ağlama
Eski yaraya köz döküp dağlama
Yarenim diyerek ümit bağlama
Tutunma koluna salıver gitsin
Yaslara bürünüp karalar takma
Arkasına bakıp ağıtlar yakma
Çilemdir dediysen çekmekten bıkma
Felekle figana dalıver gitsin
Ayrılık hüznüyle kor olup yaksın
İsterse gözünden yaşların aksın
Ne ismi ne resmi kalmasın çıksın
Bir köşede yalnız kalıver gitsin
Son nefeste tövben yerini bulmaz
Sanma mahşer günü hesabı olmaz
Sevmek kul hakkıdır yanına kalmaz
Şu dünya fanidir ölüver gitsin
Arif BARAN (ARİFCE)