Online Üye
Online Ziyaretçi
SEN ÜZÜLME
Tatlı
bir gülümsemeye eşitti varlığın
Aklıma geldikçe yüzümde beliren
Dudaklarda kamaşan
Senin gibi görmedim ben
Buna da alışırım sen üzülme
Saf aşıklardık acemiydik
Bile bile sevdik ardından eğildim önüme
Gerisi yok herhalde biliyorum
Neyse bu kadarı da yeter bana gidiyorum
Sen yeter ki üzülme
İstemediler bizi üstümüze geldiler
Komplo kurdular cephe aldılar
Yıkmak kolayda yapmak zor be
Benim tek umudum sendin bilmezler
Moralleri bozmak için fırsat kolluyorlar
Görmezden gelmiyorlar bir kere de
Kursağımızda kaldı bayram sevinçleri
Cebimizde şekerleri
Şimdi acıyarak bakanlar
Yarın nasıl olsa unuturlar
Anmazlar üzülme
Mutlu olsun ayıranlar çekemeyenler
Göğe ersin başları
Çok gördüler sindiremediler ya içlerine
Ersin muratları sinsinler içine
Geçit yok sarp bir kayaya saplandık
Başladığımız yerde kalmasak ta
vedalaşmayalım
Karşılaşsaydık başka ortamlarda
Küçük sürprizlerle yıl dönümlerinde
Böyle olmazdı belki de
Çıkardı aradan bir çırpıda
Kalbe yerleşip söylenmeyenler
Cımbızla çekilirdi de
Düğme düğme düğümler
Parçalar kıymıklar kopuk hayatlar
Üzülme geçerler
Bize yakışanı yapalım
Büyüklük bizde kalsın
Zaten kayıtsız kaldın
Neyse bekletmeyelim gözetleme
Kulesinden seyredenleri
Sen kal ben giderim bahşolan
Hüsranlarımla yeter ki
Sen üzülme
Ebru çimen
12 08 2014