AĞLAYASIM
GELDİ
Gözümde
canlandı o koskoca mazi
Geniş
aileler geldi aklıma
Türlü
muhabbetleriyle ağlayasım geldiğinde
Başımı
yastığa yasladığımda ağlayasım geldiğinde
Eskisi kadar neşeli değildi
Bir hüzün çöktü yalnızlığın üzerine
Gençliğimden eser kalmamış meğer
Bu gece için için ağladığımda
Sofralar azaldığında ah o günler dendikçe
Bir de sensizlikle yüzleştiğimde
Sen aklıma geldikçe efkarlandım
Ağlayasım geldi işte.
Sen demişken senin
olduğun şehre daldı gözlerim
Hiçbir şey olmamış gibi
umut besledim
Yok yere ağlayasım
geldiğinde
Seveyim dedim ama
baktım eser kalmamış senden
Bir yıl daha bitmişti
çoktan
Sen benden giderken
Vazgeçtiğinde ağlayasım geldiğinde
Tekne yanaştı kıyıya
Usta hadi çal dedim
kıyıdaki adama
Ağlayasım
geldiğini anladı
Sitemli sitemli çaldı
Duyanlara duymayanlara
içli içli
Dert yandı telli
sazıyla
Oda ben gibi efkarlandı
Bağıra bağıra geçen
yıllara ağlayası geldiğinde
Ne senle oluyordu ne sensizken dedim
Yalnızlığa türkü
söyledim
Daha kaç sene geçecekti
ardından bilmem ama
Ağlayasım geldi sen
benden giderken.
İlk ayrıldığımız zamandayım ve ben
kendimi bile terk ettim
Yaşarken öldüğümü
bildikçe ağlayasım geldiğinde
Sana kızmıyorum artık
ta duygusal oluyorum
Sözlerin aklıma
geldiğinde tekne yanaştığında
Yalnızlığın ortasındaki
limana
Seni sevdiğimi de neden
kızdığımı da unutuyorum
martılara simit attığımda
Dertlerimi havayla rüzgara savurdum
Ağlayasım geldiğinde ağla yas ım geldi işte.
Ebru Çimen ( 15 12
2016)