Kadraja Sığmıyor Hiçbir Yanılgı
Kadraja sığmıyor hiçbir yanılgı
Yoksa tüm sabahlar,
çağın büyülü yalanlarından mı besleniyor?
Hatırladığım her şey
Öyle uzak
Öyle yabancı
Korkunç bir siluet gibi duruyor karşımda
Ürperten
Dağıtan...
Yenilgim değil bu
Belki de
Sürreal zamanlardan kopan
bir gerçeklik
beni içine hapsediyor.
Hissediyorum
bir düşten çıkıp gelen sonbahar
her gece ellerimden tutuyor.
Bense,
Bölünmeyen şeyler yaratıyorum içimde
Dokunuyorum
Ölüme direnen öteki yanıma
Kimseyle paylaşmadığım
Kırılmamaya adadığım
Gece gibi
Taş gibi
Duvar gibi
Zaman alt üst olurken kendi sarmalında
Aykırı mevsimlere tutsak bir gelinciğin
hikayesi oluyor sözcükler
İnatla
kendini
yok etme telaşında.
Asla bilemeyeceğim görkemli ruhların nerede olduğunu
Gölgelerinde çoğalttıkları estetik sevgileri
Anlayabildikleri kadar yansıttıkları
Kalabalık oldukları kadar yalnızlıkları
Hissedebildikleri kadar gittikleri
Reddettikleri kadar sevdikleri
Unutabildikleri kadar özledikleri
rüya gibi
öyle
belirsiz
parça parça..
oysa,
benim büyülü dünyam olmadı hiç.
pazarda
biber satan o kadının gülümseyişinde yitirdiğimi hissettiğim
bir şeyler vardı yalnızca.
Durup karşısında
ağladığım
gibi
şeyler.
iyi şeyler de yok değil
başkaları da.
Ama
Pencerem
ve
gökyüzü
onlar
artık
hiç
olmayacak!
(
Kadraja Sığmıyor Hiçbir Yanılgı başlıklı yazı
Paloma tarafından
23.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
