Online Üye
Online Ziyaretçi
Yalnızlık ampul gibi patlar
Bir tür gizlenme arzusunun
Kemiğe döner acısı
Merhametine sarılır şefkatin
Cömertçe...
Oysa sevgilerine inanırdık eskiden göklerin
Omuzlarına kadar sarılırdık sıcaklığına
Gözlerin karanlığımı gizlerdi
Yıldızları birlikte koklardık
Denize dokunmadan şiirler yazardık,biz
Seviştikçe...
Bilmiyorum ne oldu da
Neden yıldızlar bıçaklarını çekti
Bir işaret verdi serçe parmağının ucu
Neden kabuklandı ki şefkatin
Korkularıma tehditlendi tükettiklerin
Yüreğime günahların evcillendi
Beni terkettiğin gün
Sessizce...
Şimdi sana gösterdiğim yer de hiç bir şey yok
Sokakta yanan lambanın yaşlısıyım
Gömülü yastığımda uykularımdan geçiyorum
Gecenin bacasındayım
Kendimi sayıyorum geriye doğru
Artık sıfır noktasındayım,ben !
Özgürce...
Vedat DÜNDAR