Maskem
Herkesin maskesi vardır kimi zaman yalnızlık kimi zaman yalan kimi zamanda riya olurdu maskelerimiz.
Ben ise bir tebessüm maskesi ardına saklaniyorum.
Eskiden beri yanımdan ayirmadigim sağ kolum gibiydi tebessümlerim ne kadar sahte de olsa benimleydi.
duvar ördüm kendime
iki yüzlülüğün her haline tebessüm ettim herkese. umurumda değildi giden
kalan kimse tebessümün içinde
içi boş yalanlar maskemde ve bir o
kadar saf sananlar var mesela ...
pamuk şekeri elinden alınınca ağlayan
çocuktum eskiden şimdi daha güçlüyüm ...
bir vazo kaç kere kırılır, Ve kaç defa tamir edilebilir, döner mi eskiye
kalbim paramparça benimde. sevgiye aynı masumiyetle yaklaştıkça hayal kırıklarımı doldurdum o maskenin içine ,
elime yüzüme bulastirdigim ahvalim ,
gittiğim yolun sonu belli değilken, dönmüştüm sürekli başa, kaç mum söndü yıllardır. hiçliğin pençesine takıldı ayağım düştüm sürekli,
biri çukurda biri karda, yürüdüğüm bu
yola ayak uyduramadım ki, gülüm diyenler yüzünden,
küle döndüm kurudum, soldum, taşıyamaz oldum bu kadar yükü,
maskemi de gömdüm en sonunda. Sessizliğin mabedindeki en karanlık kuytularima...
(
Maskem başlıklı yazı
ebru çimen tarafından
28.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
