Her yer kar, kuru ayaz, yürekler, közler dondu
Bacasından dumanı tüttürür gecekondu
Çıldır gölü çıldırdı, coşkusu, suyu dondu
İntihar mı, ölüm kol geziyor doğasında…
Güneş aynı cehennem, görünen ay, dolunay
Düğün dernek durur mu çekilen aynı halay
Aynı savaşta alay düşmesin diye saray
İnsan, ölene mezar kazıyor doğasında…
Aş mı aşk mı istiyor bilmem ki deli gönül
Ne desem dinlemiyor neyi verdiysem ödül
Kış yaza benzer soba yandıkça gürül gürül
Gençlikle aynı mı bu kızıyor doğasında…
Hayal donmasın bari ne kaldı başka gayri
Nefes alıp versek de, ruhsuz olur mu diri
Yedisinde kul neyse değişmiyor ellisi
Şer yine eriyecek süzüyor doğasında…
Yüreğim buz tuttu mu çözemiyor dudağım
Kardan adama benzer bomboş kalır kucağım
Dünya rızkım kesilir amelimdir azığım
Bir ömüre sığdırıp diziyor doğasında…
Saffet Kuramaz