Bir çok hayal gibi gerçeklerinde doðru olmadýðý zamanlardý.
Aslýnda ayazlý gök yüzüydü o gün.
Bulutlarý olmayan,aydýnlýktan
Bir kuytunun baþýnda
Soðuðun kokusunu koklayarak
Ayaklarý yaðmurun rengine boyanmýþ
Sanki kör bir býçaðýn ucunda
Yarý gülüþlerini kendi gölgelerine saklayarak
Öylece kümeleþmiþti,evsizler...
.
.
Yanlarýna yaklaþtýðým da baktýlar
sessizlikleri suratýma doðru patladý
Adeta bir týkýrtýydým kulaklarýnda
Hayata yeni bir ýþýkla bakmanýn gayreti yoktu
Burasý yoksulluðun alaca karanlýðýydý
sanki acýmasýz bir faydacýlýk içinde
olasýlýðýn merhametine baðlý yaþamlarý
Sigara gibi sarkýyordu dudaklarýnda...
.
.
Oysa ben votkalý limon þekerdim
Onlar kendi rüzgarlarýnda
neye sevindiklerini anlamadan
Bulutsuz bir gün de þimþek çakarcasýna
Bir seher yeli gibi gülüyorlardý...
.
.
Üç kiþiydiler birbirlerine sokulmuþ
Açlýða üyeli çöp lezzetçileri
Kabarcýklý balon gibiydi gözleri
Baksalar da görmüyorlardý artýk
geri bildirimleri yoktu
zamaný bükmüþlerdi bir kere
Bir hata olmuþtu besbelli
Bir kader
Sanki her þeyin en baþýn da, ora da
Anne karnýnda, karanlýk da...
.
.
Aslýn da ayazlý bir gökyüzüydü gün
Onlar yoksullukla beslenirken
Ben votkalý limon þekerdim
Tanrý'ya þükürdüm bu gün
Yarýn ne olacaðýmý bilmeden...
.
.
Yarým gece bütün bir gün
Yüreðim sýzladý,ayrýlmadan
Merdiven boþluðuna düþecekmiþ gibi duran gölgeme saklanarak
Kalktým bir þafak örttüm üstlerine
Tek bir þafak ,
Diðer þafaða kadar üstlerine...
.
.