Online Üye
Online Ziyaretçi
ben geçerken sanki
tam o sırada oturmuşsun bir masada
vişneler çürümüş kazağınla
papatya
soyunurken çaresiz
mazgala düşüyordu
beyaz yaprakları bir bir
elinde sigaran
diğerinde bensiz bir roman
peşlerinde
yağmur
kahramanı karşında
söyleyemediklerimi söylüyordu
olacaklar
belliydi ta baştan
hiç şansım olmadı
şaşırmaya