Arsız!
Yediden yetmişe kadını beyi
Elinde telefon yazıyor arsız!
Edasına baksan bilir her şeyi
Haddini aşarak azıyor arsız!
Yüreği kafası o kadar dar ya
Salyası damlasa kirlenir derya
Her şeye maydanoz olması var ya
O yana bu yana geziyor arsız!
Bazısının vardır kuyruk acısı
Kabası, cahili, hoca hacısı
Sanki yokmuş gibi kızı, bacısı
Ağzını yüzsüzce bozuyor arsız!
Sözlerine başlar hakaret ile
Öyle şeyler der ki alınmaz dile
Kalbini kırıyor dostunun bile
İkaz ettiğinde kızıyor arsız!
Hemen söze girer istemez mehil
Bilmediği hâlde olur müdahil
Kendisi bilgili el âlem cahil
Herkesi tepeden süzüyor arsız!
Der Mikdadi aymaz öğüt versen de
Sözüne inanmaz ant içersen de
Sabit fikirlidir sen ne dersen de
Her şeyden bir hile seziyor arsız!
Şair Mikdat Bal