İnsan Sevildiği Müddetçe Yaşar
Aşk bu, söylenmemesi elde değil. Sır saklanıyor belki ama aşk gizlenemiyor.
İster bin kat maske tak yüzüne, ister çok iyi rol yap; bir bakış eleveriyor.
Ölçüsü olmuyor, terazide de tartılmıyor.
Acı çekiyor seven; ama tat alıyor bu acıdan.
Kusursuz bir aşk aranıyor bazen; ama kusursuz aşk malesef yalan.
Bir canana takılıyor gönül, zindan oluyor ona canan.
Aşk meleklerin yıldızlara verdiği selamdır diyor Victor HUGO; ama aşkın tokadı okkalı oluyor. Yaşamla ölüm arası gidip geliyor duygular. Sabır taşına dönüyorda yürek,çatlamıyor.
Sadece karşı cinse duyulmuyor aşk... Her canlının vucudunda yaşıyor, var olan her canlıda aşka rastlanıyor.
Her bahçenin bir bülbülü oluyor; ama her yüreğin bir sevdası olmazsa olmuyor...
Kadını gerçek seven biliyor hangi notadan ses vereceğini. En usta parmaklar çalabiliyor kadın denen enstürümanı.
Seven sevdiğini dünyanın en değerlisi gibi görüyor, en erişilmezi. Kimsenin sevgilisi çirkin olmuyor, hepside dünya güzeli.
Ay güneşe aşık oluyor, ışığı olmazsa ay parlamıyor.
Hiç bir zaman, hiç bir kimse çok fazla sevildiği için şikayet etmemiştir diyor LEW TOLSTOY
(
İnsan Sevildiği Müddetçe Yaşar başlıklı yazı
Saliha Kaşkır tarafından
14.02.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
