Sevgilim
Her yeni güne yine hüzün ekiyoruz
Mesela, mesafeler giriyor aramıza
Sen özlemin acımasız sarmalında
Uzak düşüyorsun ellerime
Sevgilim
Şu İstanbul denen harika şehirde
Anadolu fenerinden bakıyorum
Avrupa yakasına
İki kıyıyı yalayıp geçiyor rüzgâr
Ve boğazından neler neler geçip gidiyor
Bir araya gelemeyen âşıklar gibi, Asya ile
Avrupa
Sevgilim
Gözlerinde demlediğim mutlulukları özlüyorum
Hani her bakışı alev olup içime düşen
Bu yüzden hep hatıralarımla avunuyorum
Uyku tutmuyor geceler
Bildiğin sen yokken uyuyamıyorum
Sevgilim
Acıları örtbas etmek istesemde
Sen varsın diye
İzin vermiyor anılarım
Seni yazdığımdan her anına
Geçmişimi silmeme
Sevgilim
Sen kelimelerin kifayetsizliğinde
Hep aşk olup düşüyorsun şiirlerime
b/aşk’a bakıyormuşum dünyaya
Bu yüzden seviyorum bütün harfleri
Hep seni anlatıyorlar bu acize diye…
Âdem Efiloğlu