UNUTTUN

 

Bahar güneşi gibi doğdun yorgun kalbime;

Kıştan çıkmıştım yeni üşüyordum, ısıttın;

Koskocaman aşk oldun, geldin sığdın kalbime;

Derin yalnızlıklara düşüyordum ki tuttun.

 

Gözlerine baktıkça aşkın şavkı yansırdı;

Yaşananlar benimle toprak olacak sırdı;

Senden uzakta geçen her saniye asırdı;

Öyle uzaklaştın ki beni elle bir tuttun.

 

Bir zaman yaşananlar aşkın en şaheseri;

Kalp bu aşkla yazdırdı en şaheser eseri;

Sebepsiz kaybolmanın ne zamanı, ne yeri;

Sesinin bana nefes olduğunu unuttun.

 

Ayrılık rüzgârları belirince enginde;

Coşari’nin gözünde yaşlar akşam renginde;

Gönlümden dökülenler bir şiir ahenginde

Sana doğru akarken, sen deryayı kuruttun.

 

İbrahim COŞAR

( Unuttun başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 29.05.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu