Ay
Okşuyor şimdi saçlarımı
Vakur bir hüzün elleriyle
Ayrılıklar görüyorum tren istasyonlarında
Yüreğini alıp bir köşeye bırakıyor insanlar
Ay çekiliyor geceden ürkerek
Ölüme yakın bir duygu bu
Göğsümüzün içinde beslediğimiz
Liman işçilerini selamlıyorum
Vapur arkası süzülüp gidiyor dalgalar
Bir tezgah önünde demleniyor ruhum
Uslanmıyor hiç bu kanayan yaralar
(
Ay başlıklı yazı
üzgünbiri tarafından
12.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
