O sabah, pencereden içeriye süzülen günün ýþýklarýyla uyanmýþtý Þule. Bahçedeki küçük çeþmede ellerini yýkadý, hemen oradaki masada kahvaltýsýný yaptý. Küçük bir gezinti yapmaya karar verdi. Þarký söyleyerek,güle oynaya dolaþmaya baþladý yem yeþil kýrlarda.önce kýr çiçekleri topladý.Onlardan taç yapmayý da ihmal etmedi.Daha sonra rengârenk kelebekleri kovalamaya baþladý.Birden çalýlýklarýn arasýnda bir hýþýrtý duydu.Sesin geldiði yere eðildi, bir de ne görsün ters dönmüþ bir kaplumbaða.Onu düzeltip sevmeye baþladý.


-:Gel gel sana kýyamam.Sen ne tatlý þeysin böyle!Sonra onu yere býraktý, onunla beraber sürünmeye baþladý.Kaplumbaða biraz ileride durdu.Büyük bir merakla kaplumbaðayý izledi.Çalýlýklarý araladý ve kaplumbaðanýn birkaç tane yavrusu olduðunu gördü.onlarý da sevmeye baþladý:

-:Siz ne minik þeylersiniz, yerim ben sizi, ne þirin þeylersiniz diyerek uzun uzun sevdi.Sonra düþünmeye baþladý, Yaradan her þeyi ne güzel yaratmýþ,tüm teferruatlarýyla,nizamýyla.Þükretmemiz gereken ne çok þey var dikkatli baktýðýmýzda oysa. Her þeyde karamsarýz,biz bir istiyoruz Rabbim on veriyor,gene gözümüz doymuyor,gene hýrs ,kin ,nefret.Mutlu olmak için ne çok sebep var oysa;Her gün güne duyan kulaklarýmýz,gören gözümüz nefes alan burnumuzla uyanýyoruz.Þýrýl ,þýrýl yaðan yaðmurun sesini,parýldayan güneþin güzelliðini, en önemlisi sevdiklerimizle ve Rabbimin verdiði güzelim nimetlerle uyanýyoruz.Yanlýþ þeylere üzülüyor,yanlýþ þeylere hassasiyet gösteriyoruz…