Güneşin yakışını bedenimde hissettim
Başım dönüyor yine malum Eylül sabahı
Başım önümde yarin kokusuna hasretim
Kalbimi telkin ettim, bulamadım felahı…
Goncaya düşmüş çiçek, toprakta yapayalnız
Etrafında çimenler bakıyor arsız, arsız
Yel sallıyor inatla bırakıyor kanatsız
Geçer yanımdan canlar vermez selam sabahı!
Son kez gördüğümde yar elde baston gidiyor
Uzaklaştıkça yok oldu dünya ömrü bitiyor
Ölenle ölünmüyor hayat devam ediyor
Gözümde yaşlar, dilde tekerlemeler, ahı!
Her an heyelan düşer nefes aldırmaz hali
Canım yanıyor düştü bir kor, üstümde dalı
Bir tarafım yeşilden köşe, diğeri çalı
Halimi gören olursa, çeker dururlar vahı...
Toprağında goncayım, yine yalnızım sensiz
Görmedin mezarımı durur nasıl özensiz
Üstümde gezinirler kaldım artık yarensiz
Aşkta ölüme boyun büker yoktur izahı!
Saffet Kuramaz