Küçüktüm
Rahmetli dedem
O gün
Gülleri budadı bahçede
Dede bana sapan yapar mısın?
Yaptı gül ağacından
Al dedi bu en iyisi
Dikkat et kullanırken
Sapan belimde
Korkmadan neşeyle
Koşuyordum bahçede
Ağacın dalında
Yalnız bir kuş
Sevinç ve coşkuyla
Şarkı söylüyordu sevdiğine
Sindim çalılığa, avcı olacağım
Sapanımı çıkardım belimden
Küçük bir taş aldım yerden
Gerdim lastiğini kuşa doğru
Bıraktım
Saniyeler içinde oldu her şey
Taş uçtu gitti hızla kuşu vurdu
Kuş sustu
Yere düştü
Keyifle şarkı söylediği daldan
Aman Allah’ım, ne yaptım ben!!!!
Koştum aldım kuşu yerden
Kıpırdayamıyordu
Güzelim sesi de çıkmıyordu
Göğsüne değen taştan
Yaraya tentürdiyot sürerler
Ev de var biliyorum
Kuşu nazikçe tuttum iki elimle
Koştum eve nefes nefese
Ağlıyorum
Nasıl kurtarırım
Aradım buldum tentürdiyotu
Gözlerimde yaşlar
Bakıştık
Onu, bu zavallı hale
Neden getirdiğimi sorgulayan
İçimi acıtan titreyerek son çırpınışı
Çaresiz şaşkın ve aşağılayarak
Giderek donuklaşan o bakışı
Doğru olamaz yaptığım
Lanetledim avcı olma isteğimi
Affına sığındım, Allah’ım
Yıllar yıllar geçti üzerinden
Gözlerim yaşlı hatırlarım hep o anı
Yaşadığım tarifsiz pişmanlığımı…
Barbaros
İrdelmen
İstanbul,
30 09 2019, 21:33