Gözlerine bakınca,
Kendimi görüyorum çocuk…
Köyümün o tozlu yollarında,
Yürüyorum dere kenarında…
Çamurlar ayakkabın üstünden aşmış…
Bir elimle kuşburnu çiçekleri toplarken,
Bir elimle kemersiz yamalı pantolonumu tutuyorum
düşmesin diye.
Köyümün çeşmesinde içiyorum,
Akan suyu kana kana.
Taze ot kokusu burnumda,
Kulaklarımda kavak ağaçlarının hışırtısı.
Zihnimde köyün yukarısındaki kayanın en tepesine
çıkmanın mümkün olup olmadığı,
Kendimi görüyorum çocuk,
Gözlerine bakınca.
Mümkün mü çocuk,
Söyle bana…
Köyümün o temiz havasını ciğerlerime çekebilecek
miyim?
Dallarında koparıp yiyebilecek miyim?
Ağacın altında meyvelerini.
Tut ağacının üzerine çıkıp yiyebilecek miyim?
Tekrar oynayabilecek miyim?
Tenekelere taş atma oyununu,
….
Söyle bana çocuk, seni görünce niye doluyor gözlerim…
Eşref Bolukçu