Dilde söz tükendi, geleceğin yok,
Sineme saplandı, hasretten bir ok,
Yıllarca yolunu, çok bekledim çok;
Sensiz Kırıkhan’da, çatlayacağım.
Mazinin üstüne, çizgi çekerek,
Takvimden son bir kez, yaprak sökerek,
Gururun tahtını, kırıp dökerek;
Hasreti ebedi, şutlayacağım.
Bazen sitem ettim, gürleyip estim,
Sanma ki kırıldım, yüz eyip küstüm,
Sürprize hazır ol, bileti kestim;
Koşup ilk trene atlayacağım.
Horozlar ötünce, erkenden uyan,
Ahşap pencerenin, camına dayan,
Geleceğim sana, çarçabuk yayan;
Bahçenin çitinden, zıplayacağım.
Güneş gülümseyip, ışık saçarken,
Yavru kazlar, paytak paytak kaçarken,
Baharda sevdiğin çiçek açarken;
Bir demet papatya, toplayacağım.
Çimen gözlerini, gördüğüm o an,
Yorgun kalbim çarpar, kaplar heyecan,
Sarılınca gelir, bedenime can;
Sevincimi bine, katlayacağım.
Şömineye iki odun at deyip,
Çaydanlığa demi, çokça kat deyip,
Yaslan da göğsümde, biraz yat deyip;
Aşk ile vuslatı, kutlayacağım.
El ele, diz dize, meşke dalarak,
Her anından keyif, murat alarak;
Seninle yaşlanıp, sende kalarak;
Hayatı birlikte, sırtlayacağım.
27.03.2020
Muhittin Alaca
.
(
Bir Demet Papatya başlıklı yazı
Alaca tarafından
27.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
