Sevdanla Yorgun

Açýldýk ufka hayalen, sonsuz arzularla

Bir ummana düþtük fýrtýnalarda yelkensiz

Gel bahtým uçarak gel ki nurdan kanatlarla

O nur ile çözülsün sýrlar içindeki giz

Tahammül son kertesinde yeis vurgunuyla

Peþinde koþmaktan yorgun düþtük sevdanla biz

Hallerden hallere girip ayak sürçmelerle

Seninle uyuyup sana uyandýk çaresiz

Aþk kýsýrdý, gönlümce sana yakýn olmakla

Gül koynunda bülbül bile ötmedi gayretsiz

Gönenmek vardý ýþýldayan gümrah çehrenle

Yollar uzadý kuyular derinleþti sensiz

Yalnýzlýk an be an büyür dar sokaklarýnda

Kimsesiz yolun garip yolcusu bir biz miyiz

Bulsa beni, bir kuþ kokun taþýr kanadýyla

Öyle bir mecradayým iþte yurtsuz ve yersiz

Sis gibi daðýlýr hüzün ya da kaygýlarla

Artar bir yanýmýz bir þeylerden eksiliriz

Gözyaþý taþýr da Süreyya’dan, bulutlarla

Bazen Poyraz bazen de Meltem olur eseriz

Uzun bir nefes al sevdiðim hatýralarla

Say ki derelerde açmýþ iki dal Nergisiz

Daðlar aþmýþýz rüzgarla uçan kokumuzla

Birbirine eklenmiþ hayatlarla ikimiz

Üstümüzden mevsim diye geçen zamanlarla

Her devran biraz daha bir daha tükenmiþiz

Savrulmuþuz diyar diyar yeni tohumlarla

Bir yar kenarýnda özgür, yeniden bitmiþiz

Gel, yitmeden üstümüzde bir yýðýn toprakla  

Nefes almak marifet deðil sevmekle biziz

Doðarken baþlamaz sevgimiz bitmez ölmekle

Zamanýn hiç bitmediði yerde beraberiz