YORGUN ADAM!

 

Bırakıp gitmişti kadın adamı;

Yalvaran gözlerle “Gel” dedi adam!

Başına yıkıldı dünyanın damı;

Bu yangının sonu “Kül” dedi adam!

 

Yalnızdı, hayattan bıkmış gibiydi;

Bütün köprüleri yakmış gibiydi;

Yorgundu, savaştan çıkmış gibiydi;

Beni harap eden “Gül” dedi adam!

 

Neden bozuldu ki yar ile aran?

Neden kabuk tutmaz kanayan yaran?

Söyle, nedir senin kalbini kıran?

Düşündü, düşündü, “Dil” dedi adam!

 

Yalnızlık moduna girmiş bedenin,

Gördüm ki korkudan titriyor tenin,

İstersen yanında kalayım senin,

Yutkundu, yutkundu “Kal” dedi adam!

 

Dedim ki derdini uyutmaz mısın?

Seni terk edeni unutmaz mısın?

Kalbi başka aşkla avutmaz mısın?

“Coşari, bu aşka kul” dedi adam!

 

17.06.2020/Samsun


İbrahim COŞAR

( Yorgun Adam başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 17.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu