DÜŞÜŞ

 

Tutunduğun o son dal tekrar kırıldığında,

Bir düşüş başlar dibe çaresiz kaldığında.

İkilemler içine düşer perişan ruhun,

Dibini görmediğin deryaya daldığında.

 

Düşüşe düşme hele, derman tükenir kolda;

Çaresizlik duvarı görülür sağda solda.

Son umut “Gel” der sana, karanlığın içinden;

Yürürsün karanlığa doğru uzanan yolda.

 

Son düşüş başlamıştır, çaresizdir bedenin;

Akıl-mantık uçmuştur, geri gelmez gidenin.

Düşüş kurtuluş mudur emanet olan cana;

Son vermek sana düşmez, olsa bile nedenin.

 

Tam da her şey tükendi dediğiniz bir anda,

Bu düşüşü bitirir dost elinde branda!

O anda aydınlanır ruhunun karanlığı,

Sana güler, camları parçalanmış veranda.

 

08.07.2020/Samsun


İbrahim COŞAR

( Düşüş başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 21.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu