Mutsuz Yalnızlık
yağmıyor da bulutlar
gelip geçiyor derin mavi gök
direnme gücüm de azaldı
hayatın karşısında yalnızım
yağmur da düşmüyor
hiçbir renk gülmüyor
güz güneşi çaresiz
bütün çiçekler siyah boyalı
gülen günlerim olmayacak mı ?
kaderim mi bu benim
serin soluklarla çevrili
yaşamak mı bu ?
üstelik şehrin uğultusu da dinmiyor
söylenip duruyorum karanlıkta
en içten sevdiklerim uzakta
dizlerim titrek
gözlerim parça parça
ve duygularım ateş tadında
gövdemi yakan alev
ömrümce çıkmayacak
beni yalnızlaştıran seni
asla unutmayacak hatıralarıyla
kömürleşmiş kalacak …
mustafa kaya
16/08/2020- çengelköy
(
Mutsuz Yalnızlık başlıklı yazı
cirik tarafından
17.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
