Benim şehrimde ne İstiklal nede Tunalı Hilmi vardı
Bildiğim iki meşhur cadde vardı
Biri
Kaldırımından geçerken önümü düğmelediğim 
Atatürk caddesi

Diğeri
Adımları yüreğimin attığı başka bir cadde

Kucak açan sokaklarına sarılmadığım
Giderken sağa gelirkende sola bakarak
Tören geçidi yaptığım cadde

Düşlerimden asfalt yapıp tozlu yollarına serdiğim cadde

Ayakkabılarının izini çöpçülerden önce süpürüp
Sırt çantama doldurduğum cadde

Bir umut ağaçlarını üç metre arayla kenarlarına diktiğim
Ya yürüyerek yada havadan damlayarak
Sulamaya gittiğim cadde

Dallarına sevgim ulaşınca uçlarında
Sevinçlerin açtığı
Gamzeli kuşların tünediği 
Bir umut ağaçlı cadde

Adını
Yarım kalan sevdaların artık morgunda üşümediği
Yeni hayatların çığlık çığlığa bağırmadığı
Ayakta zor duran hastaneden alan cadde

Eski hastane caddesi

Bana heyecan veren
Taşı toprağı sevda kokan tek cadde

Yıkılınca geçmez oldum artık

Bir ana bir kuzu kerpiçten yapılan
İki katlı toprak evleri değil

Tül perdeleri kımıldayınca
Zemheride kelebeklerin uçuştuğu anılarım yıkılınca
Geçmez oldum

Orada bir cadde var artık uzakta 
Tabelası silinmiş
Boynu bükük bir cadde




( Orada Bir Cadde Var Uzakta başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 21.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu