Alışveriş merkezinin bu kadar kalabalık olacağını düşünmüyordu , her gelişlerinde aynı kalabalık diyordu , bugün daha sakin ve güvenli zannediyordu , bu çok katlı yerin cadde kalabalığından daha kalabalık her taraf luna park gibi dedi bayram yerlerine benzetti ve kaybolacak diye sıkı sıkı annesinin bazen babasının elini tutuyordu hiç bırakmıyordu çocuk Zeynep , çok şaşırmıştı ,çocuk gözleriyle biraz korku biraz merak , tedirgin ve ürküntüyü üzerinden atamıyor , sadece gördüklerinden bazı sevinç yaşıyordu ve gözleriyle her şeye bakıyor hiç unutmak istemiyordu , bugün buraya, parmakları ile saydı üçüncü gelişiydi artık korkmuyordu hatta kendi başına anne-babasının önünden yürüyebiliyordu az sonra halası da gelecek buluşacaklardı 'pamuk amca ve çocuklar ' adlı bir oyun seyretmek için tiyatroya gideceklerdi , sümeyra halasını beklemek için sevimli rengarenk vitrinli bir yere geçtiler çocuklar için düşünülmüş oyun araçları ve eşyalar vardı annesinden izin alarak diğer çocukların arasına karıştı anneler ve babalar kenarda çocuklarını seyrediyorlar herkesin yüzünde mutluluk gülücükleri iyi güzel bakışlar vardı Zeynep salıncak için başında beklediği çocuğun kalkmasını bekliyordu fakat sabırsızlandı ve kendisinden küçük çocuğu salıncaktan çekerek kendisi sallanmaya başladı çocuğun ağlamasına annesi yanına koştu bunu hiç beklemiyordu Zeynep çok üzülmüştü anlamaya çalışıyordu ona vurmamıştı onu düşürmemişti , ağlamasına neyin sebep olduğunu kavramak için tüm dikkatini çocuk ve annesine vermişti ,çocuk bir eli ile göz yaşını kuruluyor diğer eli ile zeyneb'i işaret ediyordu zeynep tedirgin oldu çocuk ve annesi zeyneb'e yaklaştı,ne konuşuyorlardı ? biraz yaklaşalım -..adın ne senin cici kızım ? adım Zeynep ,dört yaşındayım derken parmaklarının sayısını dört yapmıştı '..çok güzel bir ismin var,bu benim çocuğum onun adı emir iki yaşında o ,söyle bakalım sen mi büyüksün o mu ? , - tabi ki ben ,dedi Zeynep '..hadi o zaman elini tut kardeşinin onu yanına çağır dedi,Zeynep bir babasına baktı bir çocuğa bir annesinin gözlerini aradı orada ne yapacağına dair bir ses söz aradı ,ağlayan çocuğun annesine baktı gülümseyen ve seven bir kadının güven verici yüzü ile karşılaştı ,salıncaktan indi elini tuttu çocuğun ve onu salıncağa oturttu çocuk ağlamayı kesmişti anne kadın zeyneb'e eğilip iki yanağından öptü saçını okşadı ? sen de otur yanına dedi , Zeynep koşarak annesinin yanına geldi eline sarıldı annesi zeyneb'e, - aferin kızım çok doğru bir iş yaptın çünkü ondan izin almadan onu salıncaktan indirmiştin ve onun hakkı olan zamanı ve eğlencesini kesmiştin ama hatanı çabuk düzelttin aferin yavrum sana ' dedi,Zeynep yerinde duramıyordu tekrar oyun bahçesine girecekti ki halası elinde dondurma külahları ile göründü bir köşeye çekildiler Zeynep dondurmayı çok seviyordu ama söz dinleyecekti yavaş yavaş yiyecek üzerine ve yerlere dökmeyecekti, alış veriş merkezi durmadan çoğalıyordu sanki daha çok kalabalık olmuş ve hiç yer kalmamıştı bu kadar çocuk bir arada daha önce hiç görmemişti etrafı seyrederken dondurmasını bitirmişti dönüp anne-babasına halasına baktı .halasının dondurmasını isteyince ? ama zeynep'çiğim herkes hakkına razı olmalı sen yedin bitirdin demesi üzerine ' ama halacığım paylaşmak güzeldir cevabı karşısında halası paylaşmayı kabul etti ancak bir şartla yanaklarını öpecekti evet bu çok kolaydı o sevinçle halasına sarıldı dondurmalı dudakları ile halasını öperken az önce bir çocuğu ağlattığı için canı sıkılan zeyneb'in neşesi yerine gelmişti belki zihin dünyasında o çocuğa elindeki dondurmadan vermek geçmişti çünkü bir yandan dondurma yerken bir yandan oyun bahçesinde bir noktaya bakıyordu, annesinin az önce söylediği güzel sözlerden birini hatırına getirmekle yetindi ve bunu gerçekleştirdiği için kendini mutlu hissetti 'Kim ,kardeşinin bir sıkıntısını giderirse, Allah da, onun kıyamet sıkıntılarından bir sıkıntısını giderir ..'
