GİDEN YERİNE GİTTİ 1. Bölüm
Temeli taştan, kerpiçtendi evleri
Kapıya mı sığar aslanların boyları
Yaşayıp gitmişler ağaları beyleri
Hezen, çörten, damlar yerine gitti
Sabah içerdi tarhana çorbasını
Gazı olmazsa yakmaz lambasını
Kim açmış ithal kömür torbasını
Lamba, şişe, idare yerine gitti
Yamalıksız astap olmaz sırtında
Vatan sevgisi ile yaşar yurdunda
Şehit, gazi yazar kimlik kartında
Savaş, şehit, tokuç yerine gitti
Gübre atmadan tarlasını kandırdı
Pekmezi, bulguru leğenlere indirdi
Rızkının peşinde göz yaşın dindirdi
Bazlama, tandır, hoşaf yerine gitti
Tura vurup, kelle attılar düğünlerde
Hırsızlık, olmazdı yoksul günlerde
Alnı açık gururluydular her yerde
Kelle, tura, başlık, cirit yerine gitti
Habip Arıöz sebep olunca yapıya
İlk okulu tez diktiler koca tepeye
Eğitimde ışık oldular cümle kapıya
Mektep, yakan, Habboca yerine gitti
Yaşadılar ayak çarık köylerde
Vaatlere kandılar seçimlerde
Kalkınır oldular yetmişlerde
Çarık, yalın ayak yerine gitti
Sabır şükür vardı viran evlerde
Oğul gurbette işçi, ya askerde
Çoğu sefil tahsil yaptı şehirde
Yokluk, oğul, tahsil yerine gitti
Yatağını sırtlayanlar şehre göçtü
Kimi yolunu bulup Alman’a uçtu
Öğretmen olanlar hizmete koştu
Döşek, yorgan, Almancı yerine gitti
Devşirme imamla namaz kılanlar
Ortak kurban kesti fakir olanlar
İmece bahane, dertlerini bölenler
İmam, kurban, imece yerine gitti
Gıcırdak kağnıyla yolları aşan
Öküzü, atı, eşeği dövene koşan
Savrulmaz tınasa çilleri düşen
Harman, döven, tırpan yerine gitti
Tipi vursa da atlar yolunu şaşmaz
Kar tutmuş dereyi, araba aşmaz
Can verir hasta doktor ulaşmaz
At, araba, dere, hasta yerine gitti
Zamanla kapılarda traktör oldu
Atmış ta biçerdöver tarlaya geldi
Mahsulünü alanlar paraya güldü
Tırmık, yaba, dirgen yerine gitti
ERDOĞAN ÇALIŞKAN 10 07 2010