beni yıllarca arayıp sormayan annemi yıllar
sonra görüyordum yakınlarım eli ile işaret ediyorlar annemi bana,burada mı
görmeliydim anne seni,mezarlıkta mı..? beni bırakıp gittiğin yılları nasıl
görmezlikten geleceksin,şu mezarlık mı olmalıydı buluşacağımız mekan,bir cenaze
merasimi mi anlatmalı anne-kız kavuşmasını,kabre konulmaktan beterim
anne!!,terk ettiğin kızını görmek için attığın adımı ölüm gibi aldım sensiz
ölmekten beter yıllarımı hatırlattın bana,ölü rengimi farkettin mi anne,seni
ben de ilk görüyorum yıllar sonra bu beklenmedik karşılaşmaya hazır
değilim,nedendir bilmiyorum sana soğuk ve uzaktım oysa ne çok aradım ve
beklemiştim seni ,kabir merasiminden sonra bırakıp gideceksin işte yine bırakıp
gidiyorsun beni,seni affetmeyeceğim,seni affetmeyeceğim,içime akıttığım
acılarım ve sevgiye aç duygularımı hiç anlamadan dönüp gittin işte,kederlerimi
acılarımı,yapayalnızlıklarımı ne zaman anlayacaksın,ne zaman fark edeceksin bir
kızın var senin dönüp yıllarca kucağında sevmediğin,ahh anne...içimde sana
ayrılan sonsuz sevgimi derin özlemimi birine anlatmaktan
korkuyorum,kimsenin bilmesini duymasını istemiyorum anne,aslında seni çok
seviyorum,seni çok seviyorum anne,öfke ve kızgınlıklarıma rağmen anne ismi ile
başlayan duygu bütün bedenimi sarıyor ısıtıyor beni her şeyi unutuyorum,öyle
hasretim ki elimden tutmana,beni bağrına basmanı istiyorum,kokunu bilmiyorum
anne bana kokunu ver esirgeme anne kokusunu benden ,anne diye seslenmek
istiyorum,anneciğim demeyi çok istiyorum,ahh anne seni asla affetmeyeceğim ve
kimseye de seni nasıl sevdiğimi söylemeyeceğim,benimle kabre girecek sırrım
işte bugünkü gibi kabre konulacağım seni de alıp sakladığım yüreğimle mezarlıktan
uzaklaştığımda içimde dinmeyen hıçkırıklarımı teselli eden amcamı
dinlemiyordum bile ,benim gözyaşlarımın sebebi hak olan ölüm için değil annemi
görmüş olmamın tükenmez heyecanı derin boşluğu ve bir annemin var oluşunun çok
uzaklığıydı,nefret edilir miydi ..? bir anneden,bir yabancıdan farksız sayılır
mıydı anne ..? bugün çok acı doluydu benim için tüm hüznümü yüklenmiştim
mezarlığa ve ölüm gerçeğine ve en önemlisi anneme bu kadar yakın
olmamıştım,yıllar ne gösterecek bilemiyorum az önce yıllardır özenle sakladığım
fotoğrafı çıkardım,siyah beyaz bir fotoğraf annemin kucağındayım çocuk halimle
mutluluğumu bilemezsiniz,annem ve ben nasıl da yakışıyoruz bir birimize
kendimden bile saklıyorum bu resmi,ahh kimse bilmemeli çıkarıp çıkarıp bu
mütevazi resmi ve gözyaşlarıma boğulduğumu ve seni öptüğümü anneciğim hiç kimse
bilmemeli kimse görmeyecek ve bilmeyecek,yıllarca adını sayıkladım ,zaman zaman
da hiç affetmedim seni anne ..
12.02.2017