Ruhumun taraçasýnda daraðaçlarý
Damaðýmda kavrulmuþ acýlar
Selam gönderdim babamla
Arþýn öteki yüzüne
 
Kelamý kadim kuþlar tünüyor saçlarýma
Yaþamak mý?
Azap mý bu?
Adýný koyamadým
Anamýn aðdý yankýlanýr
Can otaðýmda
 
 
Gözlerim sin çukuru
Ellerimde kabir katýðý topraklar
Gözyaþlarým usül kurbaný
Saçlarýmda
Hazaný hüzzam bir fýrtýna
 
Eyyy yadýmý mahþerle yazan
Sök ciðerimi bir seferde
Uzak dursun tabipler
Ýçimin demsiz yaralarýndan
 
 
Þapkasýný ve tespihini yadigâr aldým babamýn
Hakký hýrkasýnýn cebinde
Soðuk ellerinin izi durur dudaklarýmda
Güle güle babam
Alnýnýn ayazýndan
Ateþler deðdi ya dudaklarýma
O mirasýn yeter bana
 
 
Son niyazým namazýndý sana
Bir avuç toprak atamadým üstüne
Babaydýn sen
Duygularýmýn en derini
Sevgilerin sýnýrsýzý
Hangi topraðýn gücü yeterdi
Senin varlýðýný yok saymaya
 
 
Sýrtým boþlukta babam
Yuvasýz kýrlangýçlar çýrpýnýyor içimde
Dilimde tüyü bitmedik sözcükler
Bu seferde
Babalarýn alýn terleri damlasýn cennete diyorum

Ýsfahan’dan turnalar geldi düþlerime
Kerbela’dan kan damladý bardaðýma
Kara zeytin gözlerinle açtým iftarýmý
Hakkýný helal et babam
 
Kuzeyin buzlarý durur baðrýmda
Unutma selamýmý babam
Çiçeksiz þimdi baðýmdaki yediverenler
Tüm sahipsiz yetimler hakký için
Unutma selamýmý nazlý yârime söylemeyi
Unutma ne olursun babam
 
 
Biliyor musun babam
Ben anamdan önce kimsesiz kalmýþtým
Bu gün kendimi gördüm onun gözlerinde
Ýlk defa bu kadar çaresiz
Ýlk defa bu kadar suskun
 
 
Sýfatým sýfatýna kurban olsun babam
Emanetimi sakla koynunda
Ellerinle teslim et
Mektubumu nazlý yârime
Ama acý yanýmý açýk etme sevdiceðime babam
 
 

Ona de ki
El baðýnda tomurcuk gül açmýyormuþ
Kendi baðýndan gül getirdim sana...