vurdum yalnızlığımı sokaklara
gezgin kuşlar gibi
parke taşlarında ayak seslerim
bir melodi .
iki büklüm karanlıklar içindeyim
kayan ışıklar renkli .
gölgelerin sinesinde yaktım
kederli alevlerimi .
şafak söküyor yorgun ruhuma
mor salkımlı bir sokak bakıyor
demirden yokuşların sonunda .
ve ,
kızıl mor bulutları çiziyor kuşlar
bahar yağmurları düşüyor
sevdaların üzerine
ne yükleri çekti omuzlarım
ne gülücükler attım bağ bozumlarına .
sahte salkımlara inat
mehtabı tutuyor mor salkımlar
mavi şehrin gözleri derin
yaşlı denizleri bilmem ben .
bir sokaktayım , mor salkımlı bir sokakta .
gecenin yüzüydü mor salkımlar
dipdiri sürgünleri kaybolmuş bir bestenin
ölümsüz notaları gibi
mor salkımlar mehtabıydı gecenin
gözleri olmadan göremez insanlar
gözleri çeker salkımlar dolanmış ağaçlara
şafakla uyanıyor şehir
sessiz , serin sokaklar
gün aydınlığının güzeli mor salkımlar...
20.10.2020