Bitmezdi hiç işin, en güzel anlar,
Su gibi akarken, sen hep yoğundun.
Kurudu gözyaşım, bürüdü kanlar,
Yoluna bakarken, sen hep yoğundun.
Bilmedin hayırsız, az değerimi,
Yaşamadım sende, yaz-baharımı,
Hasretin alevdi, köz ciğerimi,
Usulca yakarken, sen hep yoğundun.
Gazeller okurdun, hem de hariçten,
Enerjim azalır, düşerdim güçten,
Aşıklar gülüşüp, sıcacık içten;
Gamzeler çakarken, sen hep yoğundun.
Kitaba sığar mı, cüz cüz acılar?
Aciz kaldı kalem, veciz heceler,
Sensiz buruk geçti, ıssız geceler;
Dolunay çıkarken, sen hep yoğundun.
Mızrabım inletti, dertli sazımı,
Meramım kim dinler, çeker nazımı?
Daraldım her saat, şu boğazımı;
Urganlar sıkarken, sen hep yoğundun.
Yığınlar içinde derbeder idim,
Sayıklar dururdum, seni her adım,
Uyur gezer biri, olmuştu adım;
Kâbuslar çökerken, sen hep yoğundun.
Düşler bölük pörçük, hayaller yarım,
Bitmedi efkârım, dinmedi zârım,
Gülen ayva değil, ağlayan nârım;
Taneler dökerken, sen hep yoğundun.
Şimdi bir meczupsam, sensin sebebi,
Tanır beni izbe, her duvar dibi,
Sevgisiz, kimsesiz, bir yetim gibi;
Boynumu bükerken, sen hep yoğundun.
Kolay gelsin gülüm, böyle devam et!
Vurdumduymaz halin, son bulur elbet,
Göz kırpıyor ölüm, azalır müddet;
Son şafak sökerken, hâlâ yoğundun.
25.10.2020
Muhittin Alaca
(
Sen Hep Yoğundun başlıklı yazı
Alaca tarafından
25.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
