Online Üye
Online Ziyaretçi
çok
mu ? küçüktüm dayıcım
yüzünü hatırlayamıyorum
hatırladığım tek şey
her kes ağlıyordu
meydan çok kalabalıktı
duymadığım ağıtlar
uzun uzun hıçkırıklar
evlerde insan kalmamış
bütün köy toplanmış
hiçbir şeyin farkında değilim
“..mehemmeeettttt….mehemmeeetttt..”
gün boyu bu figanı duydum dinledim
ne annemi
ne de nenemi hiç göremedim
bir duvar dibinde ağlıyordu belki dedem
dedem bilirdi acıyı kederi
hançer yemiş olmalı yüreği
yüzü ölü rengi dedemin
kimse konuşmuyor benimle
kimse anlatmıyor bu kalabalık
bu çığlıklar niye..?
çocuk olmak mıydı ölümü anlamamak
bu acıya nasıl dayanılırdı
dayım Fırat'a yüzmeye gitmişti
bu beklenmedik bu kıyamet
beklenmeyen haberdi
herkesin gözü kan çanağı
kalabalık insanların arasında bir tabut
“ mehemmeettt….mehemmeeeeettt..”
omuz vermiş yaşlı genç
ağızlar suskun
gözler Fırat olmuş
uzakta Fırat bakıyor
musalladan mezarlığa
Vahşen akıyor
öğrendi söğütler ,sıra dutlar
bağlar, bahçeler, tarlalar
mezarlık orada
bekliyor bu genç delikanlıyı
terlememiş daha bıyıkları
dayımı ağırlıyor
sözlüsü Emine kız
herkesten yaşlı ,herkesten acılı
düğünü vardı tarihi yakındı
dayım köyün en genci en yakışıklısı
Emine'nin nişanlısı
Fırat uzakta akıyordu
Fırat hep çağırıyordu
mezarlık insan- melek mahşeri
kendi güzel , kefeni güzel dayıcım
dayımı bizden alan su
kıvrım kıvrım , gece kurşuni
gündüz tatlı su güzel maviden
dayımı alan su ! söyle neden !
bu kaçıncı hayat sana gömülen
nenem kollardı bizi hep
bu zalim suya girmekten
hiç anlamadım yıllarca
sakın gitme dediler bana
suya hiç girme Fırat götürür seni
aldanıp yaz sıcağına sakın yüzme
girdabını bilemezsin
dayın güzel yüzerdi
Fırat’la şaka olmaz
o bir ahtapottu
bir soru ,
suyun kolları mı vardı nene…!
dayım nasıl kayboldu suda boğuldu
karşı yakaya yüzmek gençlikti
Fırat kaptı dayımı
Emine’nin kalbi durdu
Vahşen böyle bir acı görmedi
bir Cuma günü
güneş çekilirken Fırat'a
dayımın ruhu
cennete koşuyordu…
Mustafa kaya
26.10.2020 / çengelköy