Çok Uykum Geldi
Uyanıkken
Ben seni
Kuşların uçması
Çiçeğin açması gibi sevdim
Ben seni
Yazın karıncanın kış hazırlığı
Mavi, göz değmesin nazarlığı gibi sevdim
Ben seni
Umutları darağacına asınca
Yokluğunu bağrıma basınca yine sevdim
Ben seni
Ellerini tutup gözlerini görmeden
Hayaline bile elimi sürmeden sevdim
Sen yokken
Hep uykum geldi
Sen benim
Kessem
Bedenimin üstünde başımsın
Yaysam
Döşümde göl olan gözyaşımsın
Saysam
Ömrümün içinde otuz yaşımsın
Acıksam
İftar saati elvan çeşit aşımsın
Çok uykum geldi
Yokluğunu ince bir dülbentle süzdüm
Bir çift ela gözünü gecelerime dizdim
Görmek için düşlerime minnet rica nazımsın
Çünkü sen benim bu hayatta en en azımsın
Aslında
Uykum çok değil
Seni göresim çok geldi
Kasımda uyusam
Nisana kadar gözlerini düşüme gömsen
Cemre havaya düşer düşmez filizlensen
Uyandığımda
Çiçekler gibi açsan
Sen gelsen bahar gelse
Ne güzel olmaz mı?
(
Çok Uykum Geldi başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
10.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
