....köyün iç dünyasý , günlük iþleri , ev durumlarý gibi akýp giden hayatlarý içinde , bizleri yalnýz býrakmayan sevimli güzel canlýlardan biridirler kediler ( pisikler) , çok sevildiklerini hissettikleri sahiplerinin evlerinde ,sorgusuz sualsiz ellerini kollarýný (!) kuyruklarýný sallaya sallaya girip çýkan , ve günün 24 saatinde evin içinde dýþýnda , radar gibi uyanýk ve duyarlý olan pisiklerin ,aramýzda yaþayýþlarý hayatýn bir parçasýdýr , çocuklarýn kimi bir pisiðin hýrlamasýndan veya aniden önlerine fýrlamasýndan korkardý belki , kimileri için de oyun arkadaþlarý , en temiz kalple sevenleriydi , köyde kedilerin ( pisik ) , evleri barklarý olanlarý olduðu gibi sahipleri ve kalacak yerleri olmayanlarý da vardý , gerçi viran olmuþ evler , komlar , köyün her bir sokaðý onlarýn evleri sayýlýrdý , ya eski bir evin penceresinden bakar gelip geçenlere , ya da bir sekinin dibinde kývrýlýp kalýrlar , kýsacasý bütün yeryüzü bütün bir köy onlarýn meskenidir , yalnýzlýða terk edilmiþ , sahipsiz sokak kedilerin davranýþlarý ve hüzünlü miyawlamalarý herkesin dikkatini çektiði gibi benim de farklý bir gözlemim olurdu , köyde bulunduðum günlerde fark ettiðim , mesela þu yavru kedinin (pisik ' in) ardý ardýna sesleniþini izlemeye baþladým , onun gözü ile zihnimde bir kurgu yaptým , neler mi söylenebilirdi, ben de onu kurguladým , kedinin sesleniþinde içimde açtýðý hikayesi þöyle :" ....heyy !! dön bak buradayým , aç mýyým , tok mu ? kimse dönüp bakmýyor , biraz ilgi ne olur , sen de mi geçip gideceksin , uzun zaman bir þey yemedim , arayaným soraným da olmadý , yaþýtlarým ve büyüklerim de yardým etmiyorlar bana , þehirdeki pisik arkadaþlar çok þanslý olmalý , önceki gündü istanbul'dan gelen bir aile pisikleri ile gelmiþler , konuþtuk , hayvan severler diye bir kulüp varmýþ , sokak kedilerini , köpeklerini daha bir çok hayvanlarý korumaya alýyorlarmýþ , orada aç kalmak riski hem az , hem de þefkatli korunma imkanlarý yüksek , biz sokak kedilerine bayýlýyorlar , seviyorlar , kucaklarýna alýyorlarmýþ , ya ben !! þu halime bakýn sýkýþtým kaldým burada , açlýktan kemik torbasýna döndüm sanki , bu yýkýk bu virane bu kimsesiz evin pervazlarýna sinip duruyorum , bir avým bile yok , aðlýyorum durup durup , heyy durun , beni fark edin artýk , buradan çýkarýn beni korumaya alýn ,açlýðýma susuzluðuma sevgisizliðime son verin , yaklaþýn bana korkup kaçmayacaðým , týrnaklarýmý patilerimden çýkarmayacaðým , beni sevin , karnýmý doyurun , aranýza alýn bana bir aile olun , hadi ama !!..." der gibiydi , sürekli miyavladý durdu , saða sola bakýndým , vakit öðle sýcaðý olduðu için pek kimse yoktu , küçük boþ bir teneke kutusu iliþti gözüme , içine su doldurup getirdim , bir müddet yaklaþmadý , minik burnu ile koklaya koklaya ve cýlýz cüssesi ile su kabýnýn baþýnda durdu , istediði bu deðildi demek ki , bir iki kýsýk miyavlamasýndan sonra geri geri çekildi kaderine razý olmuþ gibi ...

mustafa kaya

15.11.2020