geri dönüşüm kutularına
rastladım
kağıt ,plastik ,cam ,metal
her kutunun üzeri
yazılı
garip ama tuhaf
hissettim
hangi kutuya atılırdım
metal kutuya mı !
ölü bir pil mi olmak
hayır asla !
bir dağ treninde hayatı
dolaşmak
bir akarsu içinde akmak
ovalarda çiçek açmak isterdim
plastik olan kutuya mı
atılırdım
burcum akrep diye
aşkın hiçbir yerinde
cesur değildim olamadım
kırdım döktüm içime
kapandım
cam yazılı kutuya mı
atılırdım yoksa
kırılmaz fakat her an
kırılan
tamiri zor cam
duygusal kalbim dayanmaz
buna
en iyisi boş bir kağıt
olmak
arkalı önlü yazı dolu olsa
da
hiçbir şey ifade etmez
buruşturulup atılmış
her yeri karalanmış
geri dönüşümdeki yerim
kağıt yazılı kutu
duygularımın
sürgünüydüm zaten
yüzlerce yazılmış
şiirler notlar
üzeri çizilmiş yazılar
ne tükenmez kalemler
tükettim
kin ,nefret ,öfke
sözler ettim
ne kalpler kırdım
hesapsız
eski günlerime
heveslensem de
yaş ilerlemiş
ömür kemale ermiş
nerede o kadifemsi
aşklarım
unutulup gitmedim mi ?
onca geçmiş yıllar
kalbimi ezmedi mi ?
ben artık
bir köşeye fırlatılmış evrakım
geri dönüşümüm ,kağıt
kutusu
itirazsız kabul ettim
bunu ..
mustafa kaya
02.12.2020 / üsküdar