Monolog Röportaj-Giden 2020 Yılı ile bir Röportaj-
-Sayın 2020 yılı işte geldiniz işte gittiniz, gelişinizle
sizinle huzurlu mutlu bir beraberliği dilerken maalesef bunu beceremedik sizde
bizim gibi çaresiz kaldınız. Lakin bu başarısızlığımız hiçbir zaman
başaramayacağımız demekte değildir çabalarımızla gördünüz.Korktuğumuz tek şey korkunun kendisi ise, bizlerinde bu korkunun
üzerine gidip bundan kurtulmak gerektiğimize şahit oldunuz. Giderken söylemek
istediğiniz bir şey var mı?
-Evet, üzgün gidiyorum. Sizin kadar üzgünüm. Lakin sizlerden
hepinizden olmazsa da, birçoğundan öğrendiğime göre,herkesin çalışması tüm insanlık adına olmalıydı, lakin olmadı
bu olmaması başarısızlıktan değil, zor ve çetin olmasından kolay olmamasından
kaynaklanıyor. Bu sadece acıklı ve aşağılayıcı bir manzara değil, kendimizi yok
saymanın yeni bir biçimi olduğunu idrak edemeyenlerin fark etmemesi, dünyamızı
yokluğa değil karanlığa sürüklerken, herkes bir açığı kapatıyor olsaydı bende
sizler gibi mutlu mesut veda ederek gidebilirdim. Krizler çıkararak krizle
insan hayatını etkilemeye çalışanlarla sizler gibi bende fazla mücadele ederken
başarılı olmadık lakin maskelerini yüzlerinden düşürürken, virüsle, tüm
insanlıkla maske takarken, kendilerini de takarken yüzlerini gizleyemediler! Çalışma
masaları daha fazla kazanmanın çalışmalarıyla doluyken ve kazanırken hala mutlu
ve mesut değiller sizler gibi umutlu değiller bunu fark ettim. Benim yılımda
onların maskesini düşürürken yeni gelen yıl ile bir adım daha atarak onları
yenerek tüm kötülüklere olumsuzluklara el ele son vereceğinizden eminim. Bu
amaç çaba ve gayreti sizlerden gördüm.
-Bunu sizden duymak beni şaşırtmadı değil!
-Ben en çok, yeni evimizin büyücek bir salonunun olması için
gelmiştim, buna inanabilirsiniz. Böylesi bir trajedi ile gelişime son vererek
gideceğimi bende istemezdim! Farklı niteliklerdeki insanlardan söz
etmiyorum, farkı olmayan aklı fikri para kazanmakta, insana değer vermeyenlerin
yaşadığı bir dünyada sizi bu hal içinde terk etmenin üzüntüsü içinde yeni yıl
ile sizleri yaratan beni gönderen Âlemlerin Rabbinin yardımıyla, aşacağınızdan
eminim. Bir sanatçı, yazarken sergilerken duygu ve düşüncelerini güzel bir
şekil ortaya koyabiliyorsa yaşar ve anlam bulur karşılık görür. Ne kadar doğru,
ne kadar derin olursa olsun bir fikir er geç eskir, zamanla çürümeyip doğru
kalsa bile yayılır, herkesin ortak paylaşılan eseri olur. Büyük sanatçıların
dünyayı sarsmış yazılarına bakın, “Bunları da ne diye yazmışlar?” diyeceğiniz
an gelir. Bir sanatçıyı geleceğe taşıyan; düşündüklerinin doğruluğu, derinliği değil;
söyleyişinin güzelliğinde olduğunu da, sizlerdeki yazarlardan şairlerden
çabalarıyla gördüm, gidiyorum lakin bu umudun ışıltılarını gözlerinizden
görerek gidiyorum, bazılarının gözlerinde bu ışık olmasa da.
-İnanın hala şaşkınım, oysa bizimleyken bunu hissetmedik
dersem yeri olur, senin de o insanlıktan çıkmış olanlarla beraber olduğunu
sanıyorduk, yanılmışız!
-Sizin hala anlayamadığınız, dereyi görmeden paçayı sıvamış
olmanızdan kaynaklanıyor. Belki o derenin üstüne bir küçücük köprü kurulmuştur
bunu akl edemeden ta bir kilometre öteden paçalarınız ıslanmasın diye sıvamaya
kalkarken, paçanızın ıslanması sizi eritmez anlayamıyorsunuz. Sizin paçalarınız
sıvama derdinden kurtaran iyi niyetli bir insanın küçük bir köprü yapmış
olabileceği de aklınıza gelmezken, sizde bu zahmetten kurtulmak için köprü
kurmayı da düşünmediğiniz bir gerçek. Neyse benim vaktim doldu, yeni yıl kapıya
dayandı gitmem gerekir, sizlere sağlık mutluluk huzur dolu yeni bir yıl
diliyorum.
-Güle güle gidin, yolunuz açık olsun.
Mehmet Aluç