İçim
İçimde hırpalanmış bir çocuk
Elleri tutmuş kabuk
Cüssem geçmez kapılardan şimdi
Fakat içim masallarla uyur.
Varlığım yatağımda serili
Hayalim yan sınıfa koşmuş
Bir ödünç tebeşir için
Ne koridorlar aşmış
Uçuşan şu mavi önlüğüm,
Saçlarımsa melik örülmüş
Aynı sınıfta bir öğretmenim şimdi
Ama içim, o sırada kalmış
Teneffüslerin kıymeti de
Pek çok şey gibi azalmış
Bir klişe laf dudaklarımdan dökülmüş
Meğer büyümek saçma sapan bir "olaymış"
Döndüm baktım parmak uçlarında,
Tahtaya tarih düşen hevesime
Senelerle ilgim o vakit,
Sağ üst köşeye rakamlar sığdırmakmış
Şimdi anlıyorum
Bazen anlamamanın ne büyük armağan olduğunu
Bir parkta kandırılsam yine,
Bir çikolata için
Ama hiç anlamasam , hiç duymasam
Söylemese bir bakış böylesine hakareti
Aratmasa bir gidiş böylesine sadakati
Yine daldım derin uykulara
Artık annem değil uyandıranım
Kurdum bütün alarmlarımı
Fakat içim masallarla uyur
Çünkü içim , o sırada kalmış.
Büşra KANKURT
(
İçim başlıklı yazı
Kankurt tarafından
20.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
