Dışarıda manevi fırtına var
Kar mı yağıyor
Yağmur mu
Sıkılan yüreğim
Hissediyorum ağlıyor!
Ne dışarıyla ne de içeriyle meşgulüm
Artık bilmiyorum neden dolayı göğsümü dağlıyor
Umut…
Tek tutunduğum
Yer miyim bu yaz armut, dut
Boğazımızdan nedir yuttuğum
Bilmiyorum!
Bayram nedir?
Küsler barışır, çocuklar sokakta yarışır, haber haber üstüne karışır
Muhabbetle…
Gülen gülene yer, içer
Baklavanın tadıyla içimizdeki zehir
Uçar gider!
El öper çocuklar
Bayram harçlığını alır
Şeker, çikolata yer
Belki de bayram onlar içindir
Adetle…
Bu sene yine erteledik bunu
Bayramı uzaktan kutlamalarla geçirmek zorundayız
İzliyoruz geçmişten kayıtlı sunu
Kimseyle temas etmeme orucundayız
Yani oruç devam ediyor
Sevgiyi, dostluğu, paylaşmayı erletiyoruz
Ölmeyelim diye…
Ya bu alışkanlık olursa
Ya Koronadan beteri etrafımıza dolarsa
Belli ki bir şeyleri eksik yapıyoruz
Yoksa Allah’a olan vaadimizde mi kusur var
Bu zaafımızla virüsü mü, yoksa şerri mi kapıyoruz?
Düşünmek gerekiyor, yoksa bu orucun sonu gelmeyecek
Bayram da adı ile kalacak
Maalesef!
Saffet Kuramaz