.
Çak sevgi çivisini kalbim derinlerine
Kaybolsun umutsuzluk dostum, sevgim hissimde
Her küt küt atışında tutunsun serinlerine
Yakmasın orman gibi, boğmasın nefesimde
Şahadetim zannetsin dolup boşaldıkça kan
Sanki gün ağarırken görür gibi doğmuş tan
Barış güneşle aksın ırmağım hevesimde
Her pırıltı hayatım aşkla nefes alsın can
İleride var olsun çağlayan ahengiyle
Aklasın tövbesiyle kulu apak rengiyle
Göletinde toplansın iman çalgı çengiyle
Yakmasın cennetimi neymiş boş vesvesemde
Yaşasın insanlığım yoktur kalbimde yalan
Ay, dünyanın uydusu olsun manyetik alan
Çıkarsız sanatçıdır, dinle besteyi çalan
Tir tir titresin tenim, olsun şükür sesimde
Şimşeğimse orkestra gök gürültüsü sürsün
Doldursun her boşluğu, kabir üstünü dürsün
Alıştıysam dünyanın neyine öyle hürsün
Kafamda ne taşırsa çürür artık fesimde
Anımı canlandıran bu küçük operasyon
Şiirde sevgimin kör noktasına verdi son
Yazdıklarım tükendi yok değiştirecek ton
Kalbim bekada gezer artık biter dersimde
Saffet Kuramaz