Neyleyim
Kalbimi yardılar bir bir keşkeler, elleri kan revan içinde.
Yürüdüm, yalpaladım ,şehrin izbe sokaklarında yapayalnız.
Görmedi kimseler ,görmedi yaprak yaprak döküldüğümü.
Aklımın yok oluşunu görmedi.
Sen şimdi sen olan zerrelerine geldi düşme vakti ,
içimden akan kan damlaları ihanetin acı intiharını yaşarcasına düşüyor ayak uçlarıma.
Bırakıp ,yolların en nemli kuytu köşesine eskimiş hatıraları, ağlamaklı gözlerle.
Nisan yağmuru coşkusu var gözlerimde. yalayarak yanaklarımı yıkıyor hüznü,
Kokusunu atarcasına içimden gece yatmalarının.Nemli ılık nefesini salıyorum pencereden şehre.
Ben hep sen sen diyerek bakıyorum köşe başı beklemelere.
Parmak uçlarımda ağırlığı çöküyor ruhumun.
Sonra ve sonra ne olur ki …
suskun suskun çaresiz ,amansız kalp çırpınışı yıkar bedenimi..
Yıllar sonra karşılaşırız belki ihtimali yok ki neylesin sevdası yitik yüreğim..
(
Neyleyim başlıklı yazı
snykara tarafından
28.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
