Ser de þairlik varsa, hem yazýyor hem de okuyorsanýz ne mutlu size. Edebiyat siteleri yaygýnlaþtýktan sonra herkes þair, yazar, herkes klavye cengaveri. Olsun zararý yok, yeter ki insana tepeden bakmasýnlar... Rahmetli Aziz Nesin'in dediði gibi güzel yurdum Türkiye'de ''Her üç kiþiden dördü þair.'' yediden yetmiþe aþýk milletiz vesselam... Hiç bir þey yazýp okuyamayanda ninesinden, dedesinden duyduðu manileri biliyor, okuyor.

Hiç bir þair veya þair adayý þiir yazmaya para kazanmak amacý ile girmez, yazmanýn ve okumanýn hazzý baþka bir duygu ile ölçülmez. Geçmiþin yaþamýþ büyük þairlerinin hayatýna bir bakýn, hep yokluk, bazý zaman cezaevi, kimi sürüm sürüm sürünmek ile geçmiþtir... Lakin þiirleri uzun yýllardýr dillerden düþmez, beste olur, ulaþýr biz okurlara...

Bir þeyler okuyan, yazan insanlar cahil insana nazaran daha mantýklý, daha bilgili, daha bir sevecen olurlar. Sanýrým bunun aksini iddia edecek de yoktur. Varsa istisnalarý ufak tefek, kaideyi bozmaz... Þairlik, yazarlýk bir meslek midir? Nasýl istiyorsanýz öyle düþünebilirsiniz, bence sakýncasý yok, ancak þairlik yazarlýk, insana, paradan ziyade þahsiyet kazandýrýr. Bunu kendinize de pay biçerek deðerlendirin derim. Yýllardýr edebiyat sitelerinde bir þeyler yazýyor, bir þeyler okuyorsunuz, deðiþik arkadaþlarýmýzdan, geliþmediniz mi? Gidin bakýn bir ilk yazdýklarýnýza, bir on sene sonra yazdýklarýnýza, göreceksiniz mutlaka geliþmeyi...

Þahsiyet kazandýrýr, dedik ama, edebiyat sitelerine az da olsa baþka baþka amaçlar için girenlerde var. Gönül iþleri caným anlayýn iþte, ayrýntý vermiyorum. Lay lay lom edebiyatla hiç ilgisi olmayan, ama dalga geçmeye gelenler. Psikolojisi bozuk olup, edebiyat sitelerini fahri psikolog muayenehanesi niyetine kullananlar, durum böyle... Çirkefleþmedikleri sürece bence sakýncasý yok...

Ýnsan yazmanýn ve okumanýn hazzýna çok küçük yaþlarda ya annesinden babasýndan görerek ya da, birisinin onu fiþeklemesiyle baþlýyor, baþladý mý da bir daha býrakamýyor. Nasýl ki bir sigara veya içki tiryakisi onlarý kolay kolay býrakamýyorsa, okuma ve yazma tiryakiliði de kolay kolay býrakýlmýyor...

Büyük Türk Þairi, Nazým Hikmet ömrünün bir bölümünü cezaevinde geçirmiþtir... Namýk Kemal de sürgüne gönderilen þairlerimizden birisidir... (1618-1694) Yýllarýnda yaþayan Niyazi Mýsri Saray tarafýndan Edirne’ye çaðrýlýp, bazý sözlerinin beðenilmemesi üzerine Rodos’a sürgün edilmiþtir. Ziya Gökalp, Jön Türklerden etkilenip sonra da Ýttihat ve Terakki Cemiyeti’ne katýlmasýndan sonra “yasak yayýnlarý” okumak ve muhalif derneklere üye olmak nedeniyle 1898’te tutuklandý. Bir yýl cezaevinde kaldýktan sonra serbest býrakýlan Ziya Gökalp, 1900 yýlýnda Diyarbakýr’a sürgüne gönderildi. Necip Fazýl da cezaevlerinden nasibini alanlardandýr... Dünya Edebiyatýnýn önemli þairlerinden Federico Garcia Lorca faþistlerce kurþuna dizilmiþtir... Hakeza Pablo Neruda kendi ülkesinde belli bir süre kaçak yaþamak durumunda kalmýþ, sonrada yurt dýþýna çýkmýþtýr... O kadar çok ki bu liste uzar gider, biz aklýmýza ilk gelenleri yazdýk.

Son söz olarak bütün yaþtakilere, ''Okuyun'' diyorum, okuyun ki bazý embesiller beyninizi iðfal etmeye kalkmasýn. Kitaplarý yakanlarý da gördü bu ihtiyar dünyamýz. “Okuyun, diyor okuyun. Çünkü mürekkebin akmadýðý yerde kan akýyor.” demiþ Ýranlý þair ve yazar Ali Þeriati... Para onlarýn olsun siz þahsiyetsiz kalmayýn yeter ki...