adını yağmurla yazmak istedim yağmadı fakat
güneş ışınlarını da tutamadım
kumsala yazdım deniz kendisine aldı
seni sevdim seninle nefes alıyordum
sensizliği düşünemiyordum
senin olmadığın yer karanlıkla aynıydı
güzel bir manzara ne ise sen oydun
resmini yapmak istesem de yapamam fakat
kelimelerle çizebilirim seni
şiirlerle püskürtürüm renkleri
kayıp zaman olmazsın sen bana
söylenmemiş sözler gibi sessizliğini
bende bıraktığın her izi
resmedebilirim tüm yazdıklarımla
seslen yeter ki tanırım nerede olsan
o müzik sesini
o özgür martı çığlığını
ah evet hayat bizi sürükledi hayatım senindi
beni sen kaybettin
seni ben kaybettim
kalbim yorgun kalbimi acıtıyor savrulmalar
baharı bana geri getirirdi gülüşlerin
gölgeler eken fısıltılar eskitti aşkımızı
herkes kötü olmuş
yanılmaktan yoruldum hayat bizi ayırsa da
düşlerimde görmediğim an yok seni
sensiz geceler güvensiz
rüzgarlar da sinirli burada buna da alışıyorum
ellerimi tutan ellerin de yok
ben ve kendim
yalnız devam edeceğim hayata …
mustafa kaya
22.11.2021 / Fethiye